18 Δεκ 2014

Μαρτυρίαι Φιλοσόφων περί Του Θεού και της Θεοτόκου


ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 
ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 
υπό Αγίου Αθανασίου Αλεξανδρείας 

Και ανοίξας το στόμα ο Πλούταρχος είπεν.

Οψέποτε ο άναρχος ανάρχου γόνος 
και την πολυσχεδήν ταύτην ελάσειε γήν 
και κατοικήσει εν αδαή (έλευσις) κόρη 
εις το όνομα αυτής Μαρία.

Και παραδοθήσεται εις φόνον εξ απίστου λαού 
και ΣΤΑΥΡΩΘΗΣΕΤΑΙ και τέλος ΑΝΑΣΤΗΣΕΤΑΙ 
και ΣΩΣΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΣΜΟΝ.

Εστί δε το όνομα αυτού ΙΗΣΟΥΣ 
ο λέγεται ΙΑΤΡΟΣ.

ΠΛΑΤΩΝ: Γενετός ουδείς ικανός ...γνώμης αφανούς ιδείν αισθητήριον φύσις γαρ μόνον ΘΕΟΥ ...ος αιτίου του παντός ....γυμνή ψυχήν δυναμένου ιδείν...εις γαρ αίτιος του παντός ...εις και εξ αυτού αλλ' οίος.... ο εις και ποτέ ούτος.... ο εις ουκ εν χρόνω ...αϊδιος γαρ ο εις και συναϊδιος.... Αγίου ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ.

Πηγή-Επιμέλεια «Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο»


Δείτε και...
2. ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΥΠΕΡ ΧΡΙΣΤΟΥ - ΕΛΛΗΝΕΣ

01. Ο αρχαίος Ναός του «Αγνώστου Θεού» με τις προφητείες για τον Χριστό

02. Απόλλων

03. Απόλλων (Σόλων)

04. Σόλων (Βίας)

05. Αριστοτέλης

06. Μένανδρος ή Θουκυδίδης

07. Πλάτωνας (Μένανδρος)

08. Ερμής

09. Αισχύλος: «Προμηθέας Δεσμώτης»

10. Λοιποί (Λουκιανός, Ανάξαρχος, Πλάτωνας, Πλούταρχος, Αντίοχος, Σωκράτης)

11. Εικόνες Χειρογράφων

Αθανάσιος Αλεξανδρείας (περ. 298 – 2 Μαΐου 373)

Ο Αθανάσιος Αλεξανδρείας ή Μέγας Αθανάσιος ή Άγιος Αθανάσιος (περ. 298 – 2 Μαΐου 373) ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Τιμάται ως άγιος τόσο από την Ανατολική Ορθόδοξη όσο και από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Αποτελεί έναν από τους τέσσερις Πατέρες της Ανατολικής εκκλησίας που φέρουν τον τίτλο «Μέγας» μαζί με τον Βασίλειο, Φώτιο και Λέων και ένας από τους 33 Πατέρες της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.

Από πολύ νέος έδειξε την πνευματική κλίση του. Σε ηλικία 25 ετών χειροτονήθηκε διάκονος από τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολούθησε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325, στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί αναδείχθηκε πρωτεργάτης στην καταδίκη της διδασκαλίας του Αρείου που χαρακτηρίστηκε αιρετική. Το 328 και σε ηλικία 33 ετών εξελέγη πατριάρχης Αλεξανδρείας. [Βικιπαίδεια]
Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 μ.Χ. από φτωχούς αλλά ενάρετους γονείς, γεγονός που του στέρησε τη δυνατότητα για ανώτερες σπουδές. Όμως ο πανάγαθος Θεός τον προίκισε με πλούσια πνευματικά προσόντα. Λαμβάνει τη στοιχειώδη εκπαίδευση και στη συνέχεια μελετά μόνος του για να φθάσει σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας.

Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. 25 ετών χειροτονείται διάκονος από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολουθεί στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στη Νίκαια της Βιθυνίας. Αναδεικνύεται πρωτεργάτης στην καταδίκη της αιρετικής διδασκαλίας του Αρείου.

Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία 33 ετών εκλέγεται πανηγυρικά πατριάρχης Αλεξανδρείας. Από τη θέση αυτή αντιμετωπίζει ένα φοβερό πόλεμο εκ μέρους των αιρετικών οπαδών του Αρείου. Όμως ο άγιος, χάρη στην μεγάλη πνευματικότητά του και τη ζέουσα πίστη στο Θεό, κατορθώνει να βγει νικητής απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες ακόμη και από τις πέντε εξορίες που του επιβλήθηκαν, καθώς ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Β΄ ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Εκοιμήθη εν ειρήνη το 373 μ.Χ. (saint.gr)

Πηγή-Επιμέλεια «Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο» Ιφιγένεια Γεωργιάδου - Σοφία Ντρέκου











«Τους μέν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι, τους δε ανόητους ανθρώπους τό οίημα.» Μετάφραση: Τους άδειους ασκούς τους φουσκώνει ο αέρας και τους ανόητους ανθρώπους η αλαζονεία. (Σωκράτης)

Ο Σωκράτης έζησε στην Αθήνα (το 470 π.Χ. ή 469 π.Χ. - 399 π.Χ.) ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.


    • ιφιγένεια γεωργιάδου Sophia αποδεικνύοντας ότι οι άλλοι αγνοούσαν αυτό για το οποίο ήταν σίγουροι ότι εγνώριζαν ενίσχυε το προβληματισμό για την δυνατότητα της ανθρώπινης σκέψης να προσεγγίσει την αλήθεια των όντων διατηρώντας για τον εαυτό του τον αγνωστικισμό του εν οίδαότι ουδέν οίδα και η τελολογική συνεισφορά του στην αναζήτηση της αλήθειας μετά την Αυτοαναφορά του Ιησού Χριστού ως προσωποποίηση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ παραμένει ένα στόχο ανέφικτος για την σημερινή διανοητική μας εξέλιξη...
    • Σοφία Ντρέκου Υπήρξαν φιλόσοφοι π.Χ. ιφιγένεια, που προφήτευσαν για την Έλευση Του Χριστού μας κι ένας από αυτούς ήταν και Σωκράτης και μάλιστα από τους πρώτους. Εδώ βλέπουμε έναν διάλογο μεταξύ Σωκράτη και Αλκιβιάδη. 

      «Στον διάλογο «Αλκιβιάδης δεύτερος», συμβουλεύ
      ει ο (Πλατωνικός) Σωκράτης τον Αλκιβιάδη, που ετοιμαζόταν για μια θυσία: 

      Σωκράτης: «Είναι ανάγκη λοιπόν να περιμένει κανείς μέχρι να μάθει πώς πρέπει στους θεούς και στους ανθρώπους να συμπεριφέρονται» 

      Αλκιβιάδης: «Πότε λοιπόν θάρθει αυτή η ώρα Σωκράτη, και πού είναι αυτός που θα μας διδάξει; Γιατί νομίζω με πολλή χαρά θάβλεπα αυτόν τον άνθρωπο, ποιος είναι». 

      Σωκράτης: «Αυτός που νοιάζεται για σένα, αλλά μου φαίνεται, όπως στον Διομήδη λέει ο Όμηρος ότι η Αθηνά αφαίρεσε την αχλύν, για να ξεχωρίζει καλά τον θεό ή τον άνθρωπο, έτσι και σε σένα πρέπει πρώτον μεν από την ψυχή την αχλύν αφού αφαιρέσει, που τώρα υπάρχει, τότε ήδη να σου προσφέρει αυτά, με τα οποία πρόκειται να γνωρίζεις τι είναι κακό και τι είναι καλό, γιατί τώρα δεν μου φαίνεται πως θα μπορέσεις» 

      Και όχι μόνο ξεκαθαρίζει ότι «περιμένει να έρθει κάποιος μπορεί να μας διδάξει» όσα η φιλοσοφία δεν μπορεί, «κάποιον που ενδιαφέρεται», αλλά επίσης προφητεύει ότι δια του Θεού μόνο γίνεται ο άνθρωπος να απολυτρωθεί από την αμαρτία:

      «Τοιούτος ουν άλλος ου ραδίως υμίν γενήσεται, ω άνδρες, αλλ’ εάν εμοί πείθησθε, φείσεσθε μου, υμείς δ’ ίσως ταχ’ αν αχθόμενοι, ώσπερ οι νυστάζοντες εγειρόμενοι, κρούσαντες αν με, πειθόμενοι Ανύτω ραδίως αν αποκτείναιτε, είτα τον λοιπόν βίον καθεύδοντες διατελεοίτ’ αν, ει μη τινα άλλον ο Θεός υμίν επιπέμψειε κηδόμενος υμών» (πλάτων Απολ. Σωκρ ιη') 

      Σαφέστατα λοιπόν, εδώ ο Σωκράτης, μίλησε για «κάποιον άλλον, που ο Θεός θα στείλει στους ανθρώπους μετά τη δική του εκτέλεση». Λοιπόν, εμείς τα λέμε ή ο Σωκράτης; Αυτός τίμησε τον εαυτό του προφητεύοντας για τον Χριστό. Και όχι μόνο ο Σωκράτης προφήτεψε για τον Χριστό, αλλά και ο Αισχύλος στον «Προμηθέα Δεσμώτη». Όταν ο Χριστός μίλησε στον Παύλο, από τον Προμηθέα Δεσμώτη του μίλησε, και όλα αυτά του θύμισε. Γιατί ο Παύλος ήταν γνώστης των Ελληνικών κειμένων.» 
      8 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:36 μ.μ.
    • Σοφία Ντρέκου Σαφέστατα λοιπόν και είχε επηρεάσει ο Σωκράτης τους Αθηναίους και γι' αυτό εδέχθησαν και τον Απόστολο Παύλο και τον Χριστιανισμό πρώτοι από τα Έθνη. 8 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:38 μ.μ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.