Μια απλότητα παιδική...

Να ζώ με τον Ιησού μου Χριστό...

τον μεγαλοπρεπή Νυμφίο...

έλα να αγαπηθούμε από την αρχή...

να ζήσουμε στην δική Του Ζωή...

Μια απλότητα παιδική...

Να νοιώσουμε την αγάπη...

σαν αύρα δροσερή αναζωογονητική...

Να δώσουμε ώθηση στην ψυχή

Να παραμείνουμε αγνοί...

απόμακρα φανατικοί 

της πειρασμικής δοκιμασίας...

Αθέατη...και εγώ...

μιμούμενη την δική σου

 έμπειρη προφύλαξη...

Από κάθε έκθεση...

και ανθρώπινη καχυποψία...

Είσαι το όνειρο το απατηλό...

που δεν έγινε αληθινό...

με εγκατέλειψες...

σε μια δύσκολη στιγμή στην ζωή μου...

Μα δοξάζω τον μεγαλοδύναμο Θεό...

στα χέρια Του θα κρατηθώ...

Και θα αντέξω να κατακρίνω και να περιγελώ...

την αστήρικτη ευπιστία που έδειξα

 με την στήριξη στην καρδιά μου

Ενός δρόμου εφιαλτικού...

Που με οδηγεί στην απομόνωση και την σιωπή...

ο Θεός βοηθός...

Να μην σε ανησυχώ...

Ξημερώνει...

Ζώ μέσα στο φώς...

μια καινούργια ιδεατή εμπειρία...

Μαζί σου θα συναντηθώ...

στην ζωή την Αληθινή...

εκεί που εξαλείφεται κάθε πόνος...

εφιαλτικός γόνος της αοριστίας...

Που ζώ αυτή την στιγμή...Ι.Γ


Ιφιγένεια Γεωργιάδου