17 Νοε 2014

Ποίημα για την επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου

Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι

Πολυτεχνείο - Σπύρος Βουτσινάς 

Ο Νοέμβρης ράθυμος μασάει τον ελαιόκαρπο
και φουμάρει το δακρυγόνο του αραχτός
στη σκισμένη αφίσα της αδιαφορίας.

Περαστικοί ψηλαφούν με το βλέμμα τους
στο γυμνό πέλμα του δειλινού το ανάγλυφο
πρόσωπο διαδηλωτών στο ιερό αίθριο του
“ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ’’.

Έχουν σκύψει στον απλωμένο χάρτη της ουτοπίας τους
κάπου-κάπου τινάζουν τα μαλλιά προς τα πίσω
όπως το φεγγάρι τα σύννεφα σε μεγάλη πανσέληνο.

Άλλοι φωνάζουνε δυνατά τα συνθήματα
“ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ’’
“ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ’’
“ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ’’
“ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΑΤΟ’’
“ΑΓΡΟΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ’’.

Φωτιές καίνε όλη την νύχτα 
κάτω απ’ τα βλέφαρα της Παρασκευής
πυρκαγιές όλο τον αιώνα 
στης ψυχής την Ανάσταση.

Η μία ώρα σπρώχνει την άλλη στην κρίση της.
Τα παιδιά συσκέπτονται με το λογισμό
και αποφασίζουνε όλα μαζί με τ’ όνειρο.

Ανέλαβε ηγεμονία ο φόβος να οδηγήσει
τους ελεύθερους πολιορκημένους σε δέηση
από το κεφάλαιο της «ΕΞΟΔΟΥ» διάβασε
«ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ 
ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΤΗΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ».

Σπέρνει τον πανικό και σηκώνει ανατριχίλα
ο σκουριασμένος βήχας του ατσαλιού.

Στο πλάι γέρνοντας αργά, γλυκά λιποθυμά
σαν σώμα αγιογραφίας βυζαντινό
ο διπλανός φοιτητής μιας παράταξης.

Στο λευκό της εφηβείας πουκάμισο
ανθίζει το κόκκινο τριαντάφυλλο
σαν χαμόγελο θλίψης σε γλυκό πρόσωπο
κοριτσιού που θέλει τον έρωτα.

Το μεγάλο θηρίο μουγκρίζοντας δυνατά
ρίχνει με πάταγο την άψογη ΠΥΛΗ
«κι οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε».

Την άλλη μέρα το πρωί στην αριστερή της παλάμη
η Ανατολή έχει γραμμένο σ’ ένα κατεβατό
τα ονόματα των πεσόντων
σε απερίγραμμο σχήμα στη δεξιά της
το αποτύπωμα της αισχρής τυραννίας.

Σκύβοντας φρόνιμα στο μνημόσυνο
κάθε Νοέμβρη Δεκαεφτά βρίσκουμε
την νέα αντίληψη για την αισθητική
της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.


ιφιγένεια γεωργιάδου: Την άλλη μέρα το πρωί στην αριστερή της παλάμη η Ανατολή έχει γραμμένο σ’ ένα κατεβατό τα ονόματα των πεσόντων σε απερίγραμμο σχήμα στη δεξιά της το αποτύπωμα της αισχρής τυραννίας. Σ.Β 17 Νοεμβρίου 2014 στις 10:34 μ.μ. ·

Aggeliki Zerva Lykoudi: Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α = ΑΡΕΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ 17 Νοεμβρίου 2014 στις 10:43 μ.μ. ·

Anastasios Panousis: ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ, ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ, ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΡΙΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΒΟΗΘΟ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ!! 18 Νοεμβρίου 2014 στις 12:06 π.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Anastasios, καληνύχτα σε ευχαριστώ ....ο Παντοδύναμος Θεός να ευλογεί την Πατρίδα μας και όλο τον κόσμο..... 18 Νοεμβρίου 2014 στις 12:08 π.μ.

Δημητρης Μετσοβιτης: κατάλογος των νεκρών του Πολυτεχνείου σύμφωνα με την έρευνα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Στα Χαυτεία, είναι περιοχή της Ομόνοιας. Πρόκειται για ορισμένα οικοδομικά τετράγωνα γύρω από την διασταύρωση της οδού Αιόλου με την οδό Σταδίου,ο πρώτος νεκρός, ο θείος μου ο Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του. 18 Νοεμβρίου 2014 στις 12:29 π.μ.

Δημητρης Μετσοβιτης: η ζωή ειναι του ζωοδότη θεού όχι δική μας ο δήμιος έχει πάντα το ίδιο όνομα, λέγεται σατανάς... 18 Νοεμβρίου 2014 στις 12:24 π.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Δημητρης ...ναι ....αλήθεια είναι η ζωή είναι στα χέρια του ζωοδότη Θεού μας......το βράδυ της Παρασκευής ήμουν εκεί στην Πατησίων... προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε....τα χτυπημένα παιδιά ήταν πολλά ....αυτό θυμάμαι και τιμώ ...τον πόνο που έζησα...οι σφαίρες ...το αίμα ...Ιησού Χριστέ σε εκλιπαρώ ....μην ζήσουμε ξανά ένα τέτοιο πόνο... 18 Νοεμβρίου 2014 στις 12:26 π.μ. ·

Δημητρης Μετσοβιτης: Με τα στοχευμενα πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. σκότωναν αδιακρίτως, τους πολίτες και παιδιά , που είχαν ανέβει επάνω στις ταράτσες των πολυκατοικιών των σπιτιών τους για να παρακολουθήσουν τα συμβαίνοντα στην περιοχή, στην αυλή του Πολυτεχνείου (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). 18 Νοεμβρίου 2014 στις 12:48 π.μ. ·

Theodoros Nikiforakis: ΑΜΗΝ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΝΟ,ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΘΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΜΦΥΛΙΟΥ.ΓΙΑ ΤΡΙΤΟ ΕΧΘΡΟ ΕΞΩΘΕΝ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΩΝΤΕΣ,ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ, ΓΡΗΓΟΡΟΥΝΤΕΣ. 18 Νοεμβρίου 2014 στις 5:36 π.μ. ·

Δημητρης Μετσοβιτης: Οι Ελληνες,"του πεπρωμένου φυγείν αδύνατον"...δλδ ανά τους αιώνας και πάντοτε γνωρίζομε πως να μαχόμεθα υπερασπιζόμενοι τα πάτρια από τους εχθρούς μας , και ελλείψει εχθρών , και μεταξύ μας, μάχες Ελλήνων κατά των Ελλήνων , ειναι γεμάτες οι σελίδες της ιστορίας μας, Πελοποννησιακός πόλεμος , και όχι μόνον , και από πολύ ποιο πριν και έως των εσχάτων των ημερών μας . Αυτό μας κάνει ξεχωριστούς , και ικανότερους των άλλων εθνών, και αειθαλείς..." "Κύριος γνωρίζει α εποιησεν" 18 Νοεμβρίου 2014 στις 7:10 π.μ. ·

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.